Ν. Λυγερός
Ένας από τους επιβάτες σηκώθηκε. Είχε μαζί φωτογραφικά εργαλεία και πήγε να τα στήσει στην άκρη του βαγονιού. Σ’ εκείνο το σημείο βρέθηκε κοντά στην Κυρία με το παράξενο καπέλο που απέφυγε να αντικρίσει το βλέμμα του. Εκείνη έκανε ότι ήταν απορροφημένη από τα τοπία που είχαν αρχίσει το ταξίδι τους. Ο φωτογράφος κάτι κατάλαβε αλλά συνέχισε τη δουλειά του σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Είχε ζητήσει την άδεια από την υπηρεσία, για να καταγράψει το τελευταίο ταξίδι των δικών του. Είχε και ο ίδιος κλείσει το ατελιέ του, γιατί του είχαν εξηγήσει ότι έπρεπε να φύγει. Ο νόμος ήταν σκληρός αλλά ήταν νόμος του είχαν πει στην Ανδριανούπολη. Έτσι είχε αποφασίσει να φύγει με την οικογένειά του από το πατρικό του. Αλλά ταυτόχρονα αποφάσισε ν’ αποθανατίσει αυτές τις στιγμές, για να μην ξεχάσει κανείς αυτό το έγκλημα της ανταλλαγής. Έτσι έγινε μάρτυρας όλων των γεγονότων που ακολούθησαν.
Η κοπέλα από την Καππαδοκία
Ν. Λυγερός
Η κοπέλα από την Καππαδοκία είχε έρθει για ν’ αλλάξει ζωή στην Ανδριανούπολη. Μόνο που όταν έφτασε να βρει τον καλό της, έναν τοπικό διανοούμενο που είχε παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην περιοχή, της εξήγησε ότι έπρεπε να φύγουν κι ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή για αυτούς. Έτσι βρέθηκε μαζί του σε αυτό το βαγόνι δίχως να προλάβουν να παντρευτούν. Φορούσε ακόμα την παραδοσιακή της φορεσιά που ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες θρακιώτικες. Ήταν χαρούμενη γιατί είχε έρθει να βρει τον δικό της και τον είχε βρει. Δεν είχε καταλάβει καλά τι είχε συμβεί, αλλά όταν τον ρώτησε συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε τίποτα περισσότερα. Η ζωή της, η νέα άρχιζε με αυτό το τραίνο και όλα τα άλλα ήταν δευτερεύοντα για αυτήν. Χαμογελούσε αλλά έβλεπε ότι όλους τους απασχολούσε κάτι και προσπαθούσε να τους δώσει κουράγιο. Έτσι όταν κάποιο ναυτάκι ζήτησε νερό σηκώθηκε αυθόρμητα να του προσφέρει το δικό της.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=14880&l=gr
