Επιστολή του προέδρου του επιμελητηρίου Έβρου κου Τοψίδη προς του νεοεκλεγέντες Βουλευτές του Έβρου

Επιστολή προς τους νεοεκλεγέντες βουλευτές του Νομού Έβρου κα Αναστασία Γκαρά,κ. Γεώργιο Καίσα, κ. Δημήτριο Ρίζο και κ. Αναστάσιο Δημοσχάκη απέστειλε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Έβρου κ.Χριστόδουλος Τοψίδης στην οποία ενημερώνει για τα ζητήματα που απασχολούν τον επιχειρηματικό κόσμο του νομού και παραθέτει 12 ενδεικτικά προβλήματα προς επίλυση και διευκόλυνση των μελών του Επιμελητηρίου του Έβρου.

Κύριοι Βουλευτές,

Με την ευκαιρία ανάληψης των καθηκόντων σας, η Διοίκηση του Επιμελητηρίου Έβρου στο πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου, ως συμβουλευτικού οργάνου της πολιτείας, θεωρεί σκόπιμο να σας ενημερώσει για τα ζητήματα που απασχολούν τον επιχειρηματικό κόσμο του νομού, ώστε από κοινού να εργαστούμε για την αναστροφή της ύφεσης και την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων της περιοχής.

Ν. Λυγερός - Απαραίτητη η ενημέρωση για το ζεόλιθο

Απαραίτητη η ενημέρωση για το ζεόλιθο για πολλούς πολιτικούς, αφού ακόμα πιστεύουν ότι βρισκόμαστε σε δικαστικές διαμάχες για την εξόρυξή του στο Βόρειο Έβρο. Όχι μόνο δεν ξέρουν πού είναι τα δεδομένα, αλλά τα συζητούν και δημόσια και φαίνεται ξεκάθαρα η έλλειψη γνώσεων των πρακτικών δεδομένων. Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουν ότι δεν υπάρχει πια κανένα πρόβλημα δικαστικό κι ότι υπάρχει ήδη τεχνική άδεια. Έτσι οι μελέτες της οδοποιίας και η φυτοτεχνική έχουν ήδη υποβληθεί και περιμένουμε τις αποφάσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, τίποτα άλλο. Αυτό πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό στον πολιτικό χώρο, αλλιώς είναι αυτός που θα μας καθυστερήσει στην όλη διαδικασία της ανάδειξης του ελληνικού ζεόλιθου. Η Θράκη μας είναι έτοιμη, οι Θρακιώτες είναι πλέον γνώστες για τις προοπτικές του ζεόλιθου και τώρα ακούμε ακόμα συζητήσεις από άσχετους που μας εξηγούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ότι υπάρχουν δυσκολίες δίχως να ξέρουν να τις κατονομάσουν. Έτσι είναι οι δημοσιογράφοι που μπορούν να βοηθήσουν πρακτικά αφού με τις ερωτήσεις τους θα τους αναγκάσουν να ενημερωθούν για να μην εκτεθούν μπροστά στους ψηφοφόρους τους τουλάχιστον, αφού δεν δίνουν την επαρκή σημασία στους πολίτες. Ο ζεόλιθος για την Ελλάδα είναι ένα από τα στοιχεία του μέλλοντός της. Επίσης δεν είναι ένα κομματικό πλαίσιο. Ο ζεόλιθος είναι μόνο μια εθνική υπόθεση. Κατά συνέπεια πρέπει όλοι να συμβάλουμε σε αυτόν τον αγώνα αν πραγματικά αγαπούμε τη Θράκη μας και την πατρίδα μας. Οι προοπτικές αυτές αφορούν και τους ανθρώπους μας. Δεν είναι λοιπόν μόνο και μόνο ένα επιχειρηματικό πρόβλημα, αλλά ένα ανθρώπινο και μάλιστα ουσίας. Έτσι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να ενημερώνουμε τους πάντες όσο δεν έχει ξεκινήσει η εξόρυξη του ελληνικού ζεόλιθου στη Θράκη μας.

πηγή: Lygeros.org

Αναστασιούπολις - Περιθεώριον

Νότια της επαρχιακής οδού Ξάνθης-Κομοτηνής μέσω Ιάσμου και μετά τη διασταύρωση με το χωριό Αμαξάδες, κοντά στο μυχό της λίμνης Βιστωνίδας, σώζονται τα επιβλητικά ερείπια μιας οχυρωμένης πόλης.

Τα ερείπια αυτά από πολύ νωρίς ταυτίστηκαν με τη γνωστή στα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά χρόνια πόλη που έφερε διαδοχικά τα ονόματα Αναστασιούπολις και Περιθεώριον. 

Το Περιθεώριον υπήρξε το βασικό κέντρο μιας περιοχής, που συμπεριλάμβανε μάλλον σημαντικό αριθμό μικρών πολισμάτων, κωμοπόλεων και χωρίων, που δεν ήταν οχυρωμένα, αλλά προστατεύονταν από φρούρια κατασκευασμένα ειδικά για το σκοπό αυτό. Σχεδόν 1χλμ ανατολικά της Πελεκητής και σε ίση απόσταση Bορειοανατολικά των Αμαξάδων, 3χλμ Βορειοδυτικά του Περιθεωρίου, πάνω σε μία έκταση 15.000μ² υπάρχουν πλούσια ευρήματα χρηστικής κεραμεικής της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου. Από την ίδρυσή της η πόλη αποτελεί σημαντικό λιμάνι του Αιγαίου.

Έγκριση μονάδας παράγωγης διαφόρων λιπασμάτων που χρησιμοποιεί Ζεολιθο

HORIZON 2020 - Agriculture & Forestry

Economic growth and an ever rising world population put pressure on food demands and agricultural products. To feed nearly 9 billion people by 2050, a new vision is needed to ensure food supply, environmental sustainability and economic opportunity through agriculture.

Agriculture and forestry are integral parts of the European economy and society. They provide the basis for food, feed and non-food products to meet the demands of consumers and a wide range of industries. With about 70% of the EU land area covered by forests or in agricultural use, primary production activities have a huge impact on the integrity of rural areas in terms of preserving the natural capital, quality of life, and job creation.

Productivity in the agricultural and forestry sectors has seen a remarkable growth in the past decades, partly at the expense of the environment. A rising world population along with economic growth and changing consumption patterns are further increasing demand for primary products. This pressure on agricultural productivity is happening against the backdrop of dwindling natural resources and the effects of an increasingly variable climate.

Reconciling production with the sustainable management of land and other natural resources is considered as being the major challenge for current and future agriculture and forestry systems. Research and innovation are crucial to support the move towards more sustainable, "triple performing" types of primary production which embrace economic, social and environmental objectives.

To rise to the challenge, research and demonstration activities will encourage cooperation across basic and applied research disciplines, as well as between researchers, practitioners, businesses and other stakeholders. The resulting innovations should benefit a diverse primary production sector and ensure that high quality products and services continue to be delivered in sustainable ways.

The proposed research is organised around the following headings:

• Increasing production efficiency and coping with climate change, while ensuring sustainability and resilience
• Providing ecosystem services and public goods
• Empowerment of rural areas, support to policies and rural innovation
• Sustainable forestry

Source: http://ec.europa.eu/programmes/horizon2020/en/area/agriculture-forestry

Έγκριση Διαπανεπιστημιακού − Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών με τίτλο: «Θαλάσσιες Κατασκευές, Συστήματα και Διεργασίες για την Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων»

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Τεύχος Β 3594/31-12-2014 Υπουργική Απόφαση με την οποία εγκρίνεται από το Ακαδημαϊκό Έτος 2014−2015 η λειτουργία Διαπανεπιστημιακού − Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) με τίτλο «Θαλάσσιες Κατασκευές, Συστήματα και Διεργασίες για την Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων – Offshore Structures, Systems and Processes for the Hydrocarbon Exploration and Exploitation».

Σχετικός σύνδεσμος:

http://www.et.gr

Ορίστηκε η διαδρομή για τον αγωγό της Gastrade στην Αλεξανδρούπολη

Ορίστηκε από το ΥΠΕΚΑ με σημερινή απόφαση η διαδροµή και εγκατάσταση του χερσαίου αγωγού φυσικού αερίου υψηλής πίεσης του έργου «Ανεξάρτητο Σύστηµα Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) Αλεξανδρούπολης» της GASTRADE Α.Ε.

Η διαδρομή ορίζεται στο τµήµα από την Παραλία Απαλού µέχρι το Νέο Σταθµό Μ/Ρ Αµφιτρίτης, στο Νοµό Έβρου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. Επίσης, τονίζεται ότι πλέον μπορεί να ξεκινήσει η κατασκευή του έργου δίχως περαιτέρω εκκρεμότητες.

Οι κατεχόμενες πατρίδες

Ν. Λυγερός

Οι κατεχόμενες πατρίδες δεν είναι ούτε χαμένες ούτε αλησμόνητες, πρώτον διότι δεν έχουν χαθεί και δεύτερον μπορούν να ξεχαστούν. Το πρώτο λάθος είναι λόγω άγνοιας και το δεύτερο λόγω αδιαφορίας. Έτσι οι μαχητές της μνημοσύνης πρέπει να παλέψουν εναντίον αυτών των νοητικών σχημάτων που έχουν ευνουχίσει τα προσφυγικά σωματεία που έχουν μετατραπεί στην καλύτερη περίπτωση σε πολιτιστικά σωματεία, που δεν έχουν άλλο όραμα από την παθητική συντήρηση και ποτέ δεν ενοχλούν επί της ουσίας τον θύτη, γιατί θεωρούν ότι ήταν η μοίρα τους να είναι θύματα. Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Αν έγιναν θύματα είναι μόνο και μόνο επειδή οι πρόγονοί τους ήταν αξιόλογοι. Σημασία όμως έχει ότι επέζησαν κι ως επιζώντες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και ο καθένας να βοηθήσει τους άλλους, όπως γίνεται τώρα και με το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ασσυρίων. Έτσι και οι κατεχόμενες πατρίδες είναι ένα όραμα, διότι τα Κατεχόμενα είναι απαράδεκτα. Δεν μπορείς να αφήσεις να πεθάνει ο τόπος, η ιστορία σου, επειδή κάποιοι σου είπαν ότι είναι αδύνατον να κάνεις οτιδήποτε. Ας είναι αδύνατον γι' αυτούς, όχι για μας. Αν κάθε σύλλογος ήταν συντονισμένος με τους άλλους και δεν σπαταλούσε Χρόνο σε διαμάχες, τότε η κατάσταση θα ήταν διαφορετική και δεν θα χόρευαν μόνο οι δικοί μας, αλλά περισσότερο οι εχθροί μας, γιατί δεν θα ήξεραν πού να βάλουν τα πόδια τους. Διότι ένας κατακτητής που δεν ενοχλείται, σβήνει σιγά σιγά την ιστορία. Όμως εδώ υπάρχουν μαχητές που δεν ξεχνούν, γιατί είναι σελιδοδείκτες της ιστορίας και με αυτούς μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, αν το πιστεύουμε πραγματικά και πρακτικά.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18398&l=gr

Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι

Ν. Λυγερός

Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, ό,τι και να λέει το Προξενείο και θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι Έλληνες που με την απραξία τους έχουν συμβάλει στο να παραμείνει ένα θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα, το οποίο ουσιαστικά καταπατά τα δικαιώματα των Πομάκων. Και μ' αυτόν τον τρόπο, παρενοχλούν όλους τους Θρακιώτες. Όλοι ξέρουν και ειδικά το διπλωματικό μας σώμα, ποιος είναι ο ρόλος αυτού του Προξενείου κι ότι η αντιστοιχία με το Προξενείο μας στην Αδριανούπολη, είναι απλώς τεχνητή και άνευ ουσίας. Οι Πομάκοι είναι Έλληνες πολίτες, με όλα τα δικαιώματα που συνεπάγεται, κατά συνέπεια δεν έχουν καμιά ανάγκη από εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό θα έπρεπε να το είχε καταλάβει κάθε κυβέρνηση της χώρας από το 1974 και μετά. Βέβαια αν οι ίδιοι οι βουλευτές δεν κάνουν απολύτως τίποτα, ενώ υποτίθεται ότι ασχολούνται με εθνικά θέματα, γίνεται αντιληπτό από όλους γιατί δεν γίνεται κάτι. Έτσι η ύπαρξη του Προξενείου είναι ενδεικτική και για την αποτελεσματικότητα των βουλευτών που έχουν ασχοληθεί ή τουλάχιστον λένε ότι έχουν ασχοληθεί. Γιατί η αλήθεια είναι πιο πικρή, αφού πολλοί λειτουργούν μόνο με πελατειακές σχέσεις και με μία απαράδεκτη ιεραρχία και αρμοδιότητα. Οι Πομάκοι πρέπει να βοηθηθούν πρακτικά κι όχι να εκβιάζονται δίχως να δίνουμε σημασία στη ζωή τους. Έχουν αυτό το δικαίωμα και είναι χρέος μας να βοηθήσουμε. Υπάρχει επίσης ολόκληρο Παιδαγωγικό Τμήμα που μπορεί να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια. Ειδικά αν σκεφτούμε ότι έχουμε και Θρακιώτες που γνωρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τι γίνεται όσον αφορά στην Παιδεία. Έχουμε νέους με παιδαγωγικά διπλώματα που παραμένουν αναξιοποίητοι, επειδή δεν αντιστεκόμαστε ενεργητικά σ' ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο που χώνει παντού τη μύτη του. Ενώ υπάρχει αποτελεσματική στρατηγική.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18397&l=gr

Κάστρο Σαμοθράκης - Κάστρο Χώρας - Κάστρο των Γατελούζων

Στη Σαμοθράκη υπάρχουν μερικά από τα σημαντικότερα δείγματα υστεροβυζαντινής φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. To ύψωμα στο οποίο βρίσκεται το κάστρο των

Γατελούζων κατοικήθηκε από τη νεολιθική ακόμα εποχή όπως μαρτυρούν μεγαλιθικά ευρήματα και δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται από τότε. Από τα οχυρωματικά έργα των Γενοβέζων Gateluzzi (ή και Gattilusi) σώζονται σήμερα τμήμα του κάστρου στη Χώρα και τρεις από τους πύργους του αμυντικού συγκροτήματος που έκτισαν στην περιοχή της σημερινής Παλαιόπολης. 

Οι πύργοι των Γατελούζων, είναι κατασκευασμένοι εν μέρει με αρχαία οικοδομικά υλικά από το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο και έχουν τετράπλευρο σχήμα 10x11,7 μέτρα. Ο ένας από τους τρεις, ύψους 20μ., σώζεται σχεδόν ακέραιος με ενσωματωμένο γωνιόλιθο που φέρει ανάγλυφη επιγραφή με το οικόσημο των Gateluzzi. Μετά την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, το 1261, από τον Μιχαήλ Ηʼ Παλαιολόγο ανανεώθηκε η οχύρωση της νήσου. Το 1315 ο Γενουάτης Martin Zaccaria έγινε δεσπότης του νησιού και πολλών άλλων του ανατολικού Αιγαίου. Το 1431 ο γενουάτης ηγεμόνας της Αίνου Παλαμήδης Γατελούζος περιέλαβε στην κυριαρχία του τη Σαμοθράκη και έκτισε το κάστρο της Χώρας πάνω σε προηγούμενη οχύρωση. Η οικογένεια των Γενουατών Γατελούζων κυριαρχούσε στις θάλασσες της Ανατολικής Μεσογείου πάνω από δύο αιώνες μετά το 1204. Η Σαμοθράκη πέρασε από τους Γατελούζους στα χέρια των Τούρκων το 1456, το 1460 στον Δημήτριο Παλαιολόγο, το 1466 στους Βενετούς και το 1479 πάλι στους Τούρκους.

Ν. Λυγερός - Όταν είσαι στη Θράκη

Όταν είσαι στη Θράκη είναι απαράδεκτο να μην μιλάς για τον ζεόλιθο που θα αλλάξει τα δεδομένα της μιζέριας, είναι απαράδεκτο να μην αναφερθείς στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, να μην προωθήσεις την ενεργοποίηση του τρένου. Γιατί αν νιώθεις τους Θρακιώτες και τους αγαπάς πραγματικά, πρέπει να ξέρεις ότι όταν ήταν παιδιά χωρίς γνώσεις, το μόνο που ήθελαν ήταν να φύγουν από τη Θράκη, όμως με την πάροδο του Χρόνου και με την παρέμβαση των Δασκάλων, πολλά από αυτά τα αθώα παιδιά έγιναν Δίκαιοι που προστατεύουν τη Θράκη, που την θέλουν ελεύθερη και όχι στο περιθώριο. Γιατί ξέρουν για την αξία της και πώς συνδέεται με το Βυζάντιο. Έτσι όταν βρίσκεσαι στη Θράκη, θέλω να σκεφτείς ότι πολλοί είναι δικοί σου, γιατί ξέρουν ότι παλεύεις για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, γιατί ξέρουν πόσο αγαπάς τα κάστρα και την ιστορία, γιατί γνωρίζουν ότι για σένα τα μουσεία δεν είναι νεκρά. Επειδή η Θράκη έχει παράδοση για την προστασία του Ελληνισμού κι αν μερικοί έπεσαν στην παγίδα του ραγιαδισμού, είναι απλώς γιατί δεν έβλεπαν τις προοπτικές που έχει ο τόπος τους. Αλλά τώρα δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία. Διότι ξέρουμε για το μέγεθος και την ποιότητα του ζεόλιθου. Και οι Θρακιώτες περιμένουν πώς και πώς την τελική άδεια για ν' αρχίσει η εξόρυξη του ελληνικού ζεόλιθου. Για ν' απαλλαγούν από άλλες απαράδεκτες πιέσεις και να δουν με τα μάτια τους ότι η Θράκη ανήκει στο μέλλον της Ελλάδας. Χάρη στους ανθρώπους που το παλεύουν από τότε που ξύπνησαν.

http://lygeros.org/articles?n=18337&l=gr

Κάστρο Γρατινής

Στους νότιους πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης και στην ανατολική όχθη του Πάτερμου έχουν εντοπιστεί ερείπια οχυρωμένου οικισμού, που ταυτίζεται με τη βυζαντινή Γρατιανού (σημερινή Γρατινή). Η Γρατινή, χωριό στα μέσα του ορεινού όγκου της Ροδόπης, βορειοανατολικά της Κομοτηνής, είναι μια κωμόπολη η οποία στα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας διέθετε ισχυρό φρούριο, γνωστό ως Γρατιανούπολη. Δίπλα από τον ποταμό Πάτερμο, βρίσκονται στη δυτική πλευρά ενός υψώματος τα ερείπια των οχυρώσεων της βυζαντινής Γρατιανούπολης και διατηρούνται τα ερείπια μονόχωρης βυζαντινής εκκλησίας και ατείχιστου οικισμού, ενώ ένα λιθόκτιστο τοξωτό γεφύρι ενώνει τη χαράδρα, που κυλά ο ποταμός Πάτερμος. Το φρούριο κατασκευάστηκε πιθανότατα κατά τον 14ο αιώνα. Η κάτοψη του έχει ακανόνιστο σχήμα και μήκος από Βόρεια προς Νότια άνω των 250 ποδιών. Η τοιχοδομία του, που φτάνει έως τα 4 μέτρα ύψος, αποτελείται από αργούς λίθους, κονίαμα, θραύσματα πλίνθων και ακατάστατη πλινθοδομή.