Πετρωτά - Ζεόλιθος

Πετρωτά - Ζεόλιθος
Όταν μαζέψαμε τον ζεόλιθο για πρώτη φορά εκεί που ήταν απαγορευμένος είχαμε στο μυαλό μας έναν άλλον αγώνα ακόμα πιο σκληρό που δικαιώθηκε με ειρηνικό τρόπο ενάντια στην Αυτοκρατορία που δεν ήθελε να εγκαταλείψει το μονοπώλειό της πρέπει λοιπόν ν' αντιληφθείς κι εσύ ότι η πορεία μας έχει αρχίσει για να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας από τα προβλήματα που την καταπατούν εδώ και χρόνια γιατί δεν τόλμησε κανένας από εμάς να σκεφτεί το αδιανόητο.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Ορίστηκε η διαδρομή για τον αγωγό της Gastrade στην Αλεξανδρούπολη

Ορίστηκε από το ΥΠΕΚΑ με σημερινή απόφαση η διαδροµή και εγκατάσταση του χερσαίου αγωγού φυσικού αερίου υψηλής πίεσης του έργου «Ανεξάρτητο Σύστηµα Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) Αλεξανδρούπολης» της GASTRADE Α.Ε.

Η διαδρομή ορίζεται στο τµήµα από την Παραλία Απαλού µέχρι το Νέο Σταθµό Μ/Ρ Αµφιτρίτης, στο Νοµό Έβρου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. Επίσης, τονίζεται ότι πλέον μπορεί να ξεκινήσει η κατασκευή του έργου δίχως περαιτέρω εκκρεμότητες.

Οι κατεχόμενες πατρίδες

Ν. Λυγερός

Οι κατεχόμενες πατρίδες δεν είναι ούτε χαμένες ούτε αλησμόνητες, πρώτον διότι δεν έχουν χαθεί και δεύτερον μπορούν να ξεχαστούν. Το πρώτο λάθος είναι λόγω άγνοιας και το δεύτερο λόγω αδιαφορίας. Έτσι οι μαχητές της μνημοσύνης πρέπει να παλέψουν εναντίον αυτών των νοητικών σχημάτων που έχουν ευνουχίσει τα προσφυγικά σωματεία που έχουν μετατραπεί στην καλύτερη περίπτωση σε πολιτιστικά σωματεία, που δεν έχουν άλλο όραμα από την παθητική συντήρηση και ποτέ δεν ενοχλούν επί της ουσίας τον θύτη, γιατί θεωρούν ότι ήταν η μοίρα τους να είναι θύματα. Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Αν έγιναν θύματα είναι μόνο και μόνο επειδή οι πρόγονοί τους ήταν αξιόλογοι. Σημασία όμως έχει ότι επέζησαν κι ως επιζώντες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και ο καθένας να βοηθήσει τους άλλους, όπως γίνεται τώρα και με το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ασσυρίων. Έτσι και οι κατεχόμενες πατρίδες είναι ένα όραμα, διότι τα Κατεχόμενα είναι απαράδεκτα. Δεν μπορείς να αφήσεις να πεθάνει ο τόπος, η ιστορία σου, επειδή κάποιοι σου είπαν ότι είναι αδύνατον να κάνεις οτιδήποτε. Ας είναι αδύνατον γι' αυτούς, όχι για μας. Αν κάθε σύλλογος ήταν συντονισμένος με τους άλλους και δεν σπαταλούσε Χρόνο σε διαμάχες, τότε η κατάσταση θα ήταν διαφορετική και δεν θα χόρευαν μόνο οι δικοί μας, αλλά περισσότερο οι εχθροί μας, γιατί δεν θα ήξεραν πού να βάλουν τα πόδια τους. Διότι ένας κατακτητής που δεν ενοχλείται, σβήνει σιγά σιγά την ιστορία. Όμως εδώ υπάρχουν μαχητές που δεν ξεχνούν, γιατί είναι σελιδοδείκτες της ιστορίας και με αυτούς μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, αν το πιστεύουμε πραγματικά και πρακτικά.

Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι

Ν. Λυγερός

Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, ό,τι και να λέει το Προξενείο και θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι Έλληνες που με την απραξία τους έχουν συμβάλει στο να παραμείνει ένα θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα, το οποίο ουσιαστικά καταπατά τα δικαιώματα των Πομάκων. Και μ' αυτόν τον τρόπο, παρενοχλούν όλους τους Θρακιώτες. Όλοι ξέρουν και ειδικά το διπλωματικό μας σώμα, ποιος είναι ο ρόλος αυτού του Προξενείου κι ότι η αντιστοιχία με το Προξενείο μας στην Αδριανούπολη, είναι απλώς τεχνητή και άνευ ουσίας. Οι Πομάκοι είναι Έλληνες πολίτες, με όλα τα δικαιώματα που συνεπάγεται, κατά συνέπεια δεν έχουν καμιά ανάγκη από εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό θα έπρεπε να το είχε καταλάβει κάθε κυβέρνηση της χώρας από το 1974 και μετά. Βέβαια αν οι ίδιοι οι βουλευτές δεν κάνουν απολύτως τίποτα, ενώ υποτίθεται ότι ασχολούνται με εθνικά θέματα, γίνεται αντιληπτό από όλους γιατί δεν γίνεται κάτι. Έτσι η ύπαρξη του Προξενείου είναι ενδεικτική και για την αποτελεσματικότητα των βουλευτών που έχουν ασχοληθεί ή τουλάχιστον λένε ότι έχουν ασχοληθεί. Γιατί η αλήθεια είναι πιο πικρή, αφού πολλοί λειτουργούν μόνο με πελατειακές σχέσεις και με μία απαράδεκτη ιεραρχία και αρμοδιότητα. Οι Πομάκοι πρέπει να βοηθηθούν πρακτικά κι όχι να εκβιάζονται δίχως να δίνουμε σημασία στη ζωή τους. Έχουν αυτό το δικαίωμα και είναι χρέος μας να βοηθήσουμε. Υπάρχει επίσης ολόκληρο Παιδαγωγικό Τμήμα που μπορεί να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια. Ειδικά αν σκεφτούμε ότι έχουμε και Θρακιώτες που γνωρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τι γίνεται όσον αφορά στην Παιδεία. Έχουμε νέους με παιδαγωγικά διπλώματα που παραμένουν αναξιοποίητοι, επειδή δεν αντιστεκόμαστε ενεργητικά σ' ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο που χώνει παντού τη μύτη του. Ενώ υπάρχει αποτελεσματική στρατηγική.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Κάστρο Σαμοθράκης - Κάστρο Χώρας - Κάστρο των Γατελούζων


Στη Σαμοθράκη υπάρχουν μερικά από τα σημαντικότερα δείγματα υστεροβυζαντινής φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. To ύψωμα στο οποίο βρίσκεται το κάστρο των
Γατελούζων κατοικήθηκε από τη νεολιθική ακόμα εποχή όπως μαρτυρούν μεγαλιθικά ευρήματα και δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται από τότε. Από τα οχυρωματικά έργα των Γενοβέζων Gateluzzi (ή και Gattilusi) σώζονται σήμερα τμήμα του κάστρου στη Χώρα και τρεις από τους πύργους του αμυντικού συγκροτήματος που έκτισαν στην περιοχή της σημερινής Παλαιόπολης. 
Οι πύργοι των Γατελούζων, είναι κατασκευασμένοι εν μέρει με αρχαία οικοδομικά υλικά από το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο και έχουν τετράπλευρο σχήμα 10x11,7 μέτρα. Ο ένας από τους τρεις, ύψους 20μ., σώζεται σχεδόν ακέραιος με ενσωματωμένο γωνιόλιθο που φέρει ανάγλυφη επιγραφή με το οικόσημο των Gateluzzi. Μετά την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, το 1261, από τον Μιχαήλ Ηʼ Παλαιολόγο ανανεώθηκε η οχύρωση της νήσου. Το 1315 ο Γενουάτης Martin Zaccaria έγινε δεσπότης του νησιού και πολλών άλλων του ανατολικού Αιγαίου. Το 1431 ο γενουάτης ηγεμόνας της Αίνου Παλαμήδης Γατελούζος περιέλαβε στην κυριαρχία του τη Σαμοθράκη και έκτισε το κάστρο της Χώρας πάνω σε προηγούμενη οχύρωση. Η οικογένεια των Γενουατών Γατελούζων κυριαρχούσε στις θάλασσες της Ανατολικής Μεσογείου πάνω από δύο αιώνες μετά το 1204. Η Σαμοθράκη πέρασε από τους Γατελούζους στα χέρια των Τούρκων το 1456, το 1460 στον Δημήτριο Παλαιολόγο, το 1466 στους Βενετούς και το 1479 πάλι στους Τούρκους.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Ν. Λυγερός - Όταν είσαι στη Θράκη

Όταν είσαι στη Θράκη είναι απαράδεκτο να μην μιλάς για τον ζεόλιθο που θα αλλάξει τα δεδομένα της μιζέριας, είναι απαράδεκτο να μην αναφερθείς στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, να μην προωθήσεις την ενεργοποίηση του τρένου. Γιατί αν νιώθεις τους Θρακιώτες και τους αγαπάς πραγματικά, πρέπει να ξέρεις ότι όταν ήταν παιδιά χωρίς γνώσεις, το μόνο που ήθελαν ήταν να φύγουν από τη Θράκη, όμως με την πάροδο του Χρόνου και με την παρέμβαση των Δασκάλων, πολλά από αυτά τα αθώα παιδιά έγιναν Δίκαιοι που προστατεύουν τη Θράκη, που την θέλουν ελεύθερη και όχι στο περιθώριο. Γιατί ξέρουν για την αξία της και πώς συνδέεται με το Βυζάντιο. Έτσι όταν βρίσκεσαι στη Θράκη, θέλω να σκεφτείς ότι πολλοί είναι δικοί σου, γιατί ξέρουν ότι παλεύεις για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, γιατί ξέρουν πόσο αγαπάς τα κάστρα και την ιστορία, γιατί γνωρίζουν ότι για σένα τα μουσεία δεν είναι νεκρά. Επειδή η Θράκη έχει παράδοση για την προστασία του Ελληνισμού κι αν μερικοί έπεσαν στην παγίδα του ραγιαδισμού, είναι απλώς γιατί δεν έβλεπαν τις προοπτικές που έχει ο τόπος τους. Αλλά τώρα δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία. Διότι ξέρουμε για το μέγεθος και την ποιότητα του ζεόλιθου. Και οι Θρακιώτες περιμένουν πώς και πώς την τελική άδεια για ν' αρχίσει η εξόρυξη του ελληνικού ζεόλιθου. Για ν' απαλλαγούν από άλλες απαράδεκτες πιέσεις και να δουν με τα μάτια τους ότι η Θράκη ανήκει στο μέλλον της Ελλάδας. Χάρη στους ανθρώπους που το παλεύουν από τότε που ξύπνησαν.

http://lygeros.org/articles?n=18337&l=gr

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Κάστρο Γρατινής


Στους νότιους πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης και στην ανατολική όχθη του Πάτερμου έχουν εντοπιστεί ερείπια οχυρωμένου οικισμού, που ταυτίζεται με τη βυζαντινή Γρατιανού (σημερινή Γρατινή). Η Γρατινή, χωριό στα μέσα του ορεινού όγκου της Ροδόπης, βορειοανατολικά της Κομοτηνής, είναι μια κωμόπολη η οποία στα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας διέθετε ισχυρό φρούριο, γνωστό ως Γρατιανούπολη. Δίπλα από τον ποταμό Πάτερμο, βρίσκονται στη δυτική πλευρά ενός υψώματος τα ερείπια των οχυρώσεων της βυζαντινής Γρατιανούπολης και διατηρούνται τα ερείπια μονόχωρης βυζαντινής εκκλησίας και ατείχιστου οικισμού, ενώ ένα λιθόκτιστο τοξωτό γεφύρι ενώνει τη χαράδρα, που κυλά ο ποταμός Πάτερμος. Το φρούριο κατασκευάστηκε πιθανότατα κατά τον 14ο αιώνα. Η κάτοψη του έχει ακανόνιστο σχήμα και μήκος από Βόρεια προς Νότια άνω των 250 ποδιών. Η τοιχοδομία του, που φτάνει έως τα 4 μέτρα ύψος, αποτελείται από αργούς λίθους, κονίαμα, θραύσματα πλίνθων και ακατάστατη πλινθοδομή.