Η συμφωνία είναι μόνο το πρώτο βήμα κι όχι το τελευταίο. Η συμφωνία απλώς ξεκαθαρίζει ένα πλαίσιο, το οποίο πρέπει στη συνέχεια να συνοδευτεί από το πεδίο, το πεδίο δράσης και πεδίο μάχης. Έχουμε και άλλα θέματα που πρέπει να προχωρήσουν επί του πρακτέου και η συμφωνία είναι απλώς το σημείο εκκίνησης. Σε αυτό το πεδίο πρέπει να κινηθούμε, για ν’ αποκτήσουμε μια δυναμική που δεν έχουμε προς το παρόν. Επίσης ξέρουμε όλοι ότι μέτρα εξοικονόμησης δεν είναι μέτρα ανάπτυξης και ανάκαμψης. Πρέπει λοιπόν ταυτόχρονα να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος μας, αλλά να έχουμε και από κάπου κέρδη. Σε αυτόν τον τομέα μπορούν να βοηθήσουν η ελληνική ΑΟΖ και ο ελληνικός ζεόλιθος. Πρέπει απλώς να το αντιληφθούν και οι υπεύθυνοι και όχι μόνο αρμόδιοι. Διότι πρέπει να γίνουν κινήσεις και μετά πράξεις. Χειροπιαστά παραδείγματα είναι η εξέλιξη του διαγωνισμού για τους υδρογονάνθρακες και ειδικά για το δεύτερο θαλάσσιο οικόπεδο της ελληνικής ΑΟΖ, όπου βρίσκονται τα κοιτάσματα Πύρρος και Αχιλλέας, για το οποίο είναι υποψήφια η τριπλή κοινοπραξία.
Η συνέχεια... http://lygeros.org/articles?n=20854&l=gr
